O - Parowóz
przeznaczony do prowadzenia pociągów osobowych.
l - Układ osi
1-3-1 (Patrząc od przodu parowozu: oś toczna, trzy osie napędne,
oś toczna).
49 - Rok powstania projektu parowozu.
29 - Numer kolejowy (inwentarzowy)
parowozu.
W Fabryce
Lokomotyw im. Feliksa Dzierżyńskiego w Chrzanowie wyprodukowano
w latach 1951-1954 ogółem 115 sztuk parowozów typu Ol49, z
czego trzy sztuki z 1952 roku przeznaczono na eksport do Koreańskiej
Republiki Ludowo-Demokratycznej. Były to nowoczesne parowozy o
dobrej charakterystyce ruchowej i niewielkim obciążeniu osi, co
umożliwiło im prace także na liniach lokalnych o słabej
nawierzchni.
Z założenia parowozy Ol49 zastąpić
miały wysłużone i słabsze mocą maszyny serii Ok1 i Ok22, z
zachowaniem ich prędkości maksymalnej i ciężaru napędnego
miały mieć wydajniejszy kocioł i nowocześniejszą konstrukcję.
Wiele z elementów parowozu wzorowano na ich odpowiednikach z
parowozów serii Ty246. Wykorzystano także doświadczenia
zdobyte podczas produkcji parowozów Pt47 i Ty45.
Początkowo przeznaczano je zgodnie
z założeniem do prowadzenia pociągów dalekobieżnych i
miejscowych, z czasem jednak, w miarę postępów elektryfikacji
i wprowadzenia do użytku pasażerskich lokomotyw spalinowych
zdegradowano je do obsługi ruchu lokalnego, a nawet towarowego.
Parowóz posiada kocioł o numerze fabrycznym 13236 zbudowany w Sosnowieckich Zakładach Budowy Kotłów w Sosnowcu.
Źródła:
1. Bogdan Pokropiński "Parowozy normalnotorowe produkcji
polskiej dla PKP i przemysłu"; WKiŁ Warszawa 1987.
2. Formularz Parowozu Ol49-29.
3. Piotr Terczyński "Ol49 jeszcze pod parą";
Parowozik 3/91.
| Powrót do strony Ol49-29 | | Strona kolejowa Michała Kaweckiego | | Strona Starych Juch |